The Iceland Trail 2021

DE LAUGAVEGUR TRAIL

Een fantastische reis door een ongerept landschap

Monique is altijd erg sportief geweest. Eerst vooral volleybal, maar daarnaast wandelt ze sinds enkele jaren erg veel. Ik daarentegen heb weinig met sport. Ik vind het leuk om te kijken als Monique volleybal speelt maar daar houdt het eigenlijk een beetje mee op.

In 2020 heb ik echter ingestemd met een – voor mij – uitzonderlijke vakantie. Zes dagen wandelen in Luxemburg. Ik wist niet wat dit van mij zou vergen, maar de hikes door het Mullerthall overtroffen mijn verwachtingen. Ik vond het uitdagend, ik kon het goed volhouden, én ’s middags kon ik gewoon slapen.

Daarom zei ik ook direct ja, toen Monique voorstelde om te gaan hiken in IJsland.

DAG 1 - OVERNACHTING REYKJAVIK

maandag 9 augustus

Omdat we opgehaald worden door Rianne en Theo stonden we netjes om negen uur gepakt en gezakt klaar om te vertrekken. Na een uurtje rijden komen we op Schiphol aan waar het lang-parkeren en de shuttle-bus snel zijn gevonden. Na een kort gevecht met de self-checkin mogen we dan toch op reis.

De vlucht naar Keflavik in IJsland duurt zo'n twee-en-een-half uur, maar vanwege twee uur tijdsverschil komen we al tegen drie uur aan. We moeten in de bus nog even wachten op andere backpackers, maar we kunnen al snel, en corona-proof, doorrijden naar Reykjavik.

Op de camping aangekomen halen we de tent, slaapzakken, matjes, foodpack en kooktoestel op. Een uurtje later, nadat de tent eindelijk is opgezet, hebben we een lekkere hotdog gegeten. Vervolgens krijgen we een briefing en een voorstel-rondje van de vijf gidsen en 49 backpackers die meegaan. We zijn moe, dus gaan we al om half tien slapen.

DAG 2 - OVERNACHTING LANDMANNALAUGAR

dinsdag 10 augustus

De volgende ochtend zijn we al om zes uur wakker, dus we hebben alle tijd om ons ding te doen voor de bus vertrekt. Aankleden, wassen, eten. En de tent afbreken. Net als gisteren is het prachtig weer. Ze hadden ons gewaarschuwd dat het weer in IJsland erg grillig kan zijn, maar tot nu toe schijnt voortdurend de zon.

Na een korte stop bij een pompstation rijden we door naar een prachtige waterval. Het eerste natuurschoon dat IJsland ons de bieden heeft. Iedereen begint al wat losser te worden en er wordt dan ook volop gekletst.

Tot aan de waterval rijden we over gewone wegen, maar na de waterval worden we verrast. Dan blijkt ook dat de extra grote banden van de bus niet voor niets zijn. De laatste anderhalf uur van de rit rijden we namelijk door een lava-veld over een soort kiezelweg – met wel erg grote kiezels.

Tegen twee uur komen we aan bij basecamp Landmannalaugar. Deze camp-site is bij toeristen erg in trek, vooral door de warmwaterbron. Na het opzetten van onze tent, en als we hebben gegeten, vertekken we voor onze eerste hike van 12 kilometer. Niet naar de beloofde krater Ljótipollur, maar een rondje over de bergen rond het basecamp, met een hoogte van ruim 300 meter.

Na terugkomst eten we een heerlijke Adventure maaltijd van het foodpack en zijn we nog even “snel” in de warmwaterbron gesprongen. Je bent immers maar éénmaal in IJsland! Het is hier gelukkig niet meer zo druk als ’s middags, maar het is toch wel erg fris, zo zonder zon op ons bolletje. Al met al liggen we pas tegen elf uur op bed.

DAG 3 - OVERNACHTING HRAFNTINNUSKER

woensdag 11 augustus

Om zes uur wordt ik wakker en ben ik opgestaan. Heerlijk in alle rust genietend in de buitenlucht van een bakje verse oplos-koffie, en me lekker warmend aan de rijzende zon. In de tent heeft Monique intussen alle tijd en ruimte voor zichzelf. Dat is eigenlijk een mooie combinatie, dus dit houden we er in.

Na het ontbijt breken we de tent af en pakken we onze spullen weer in. Na een korte briefing vertrekken we om tien uur naar Hraftinnusker, een hike door de bergen van 12 kilometer. We moeten hierbij vooral genieten van de mooie omgeving, en er geen wedstrijd van maken.

Arie loopt voorop, maar die stopt regelmatig om uitleg te geven over het landschap. Later vertelde hij mij dat hij dit deed om de groep langzamer te laten lopen. In Hraftinnusker is immers niets te doen, en anders zouden we er veel te vroeg aankomen.

Na een prachtige hike, een lunch en een uurtje slapen komen we aan bij Hraftinnusker. Aangezien het hier zeer hard kan waaien zijn er beschermende ronde "muren" gebouwd van grote stenen waar we onze tent in mogen zetten. Omdat het "toiletgebouw" stinkt naar ammoniak maken we hier miniaal gebruik van. En ons is vriendelijk doch dringed verzocht om al het afval te verzamelen en mee te nemen naar het volgdende basecamp.

Na het eten gaan we op avond-hike naar een grote gletsjer. Deze gletsjer werd jarenlang van onderen verwarmd door geisers en smolt langzaam maar zeker weg. Enkele jaren geleden is het uitgeholde deel van de gletsjer ingestort, en daar is nu een prachte sprookjesachtige “tuin” te zien, gevuld met lage begroeiing en kleine geisers.

Bij terugkomst hebben we nog een bakje koffie op en zijn om tien uur gaan slapen.

DAG 4 - OVERNACHTING ALFTAVATN

donderdag 12 augustus

Ik sta wederom om zes uur op, en we volgen hetzelfde riedeltje als gisteren. Bij de briefing wordt benadrukt dat we het eerste uur als groep bij elkaar moeten blijven, omdat we een achttal sneeuwbruggen gaan oversteken. Dat belooft erg spectaculair te worden!

Maar niets is minder waar. Een sneeuwbrug is gewoon een uitgeholde gletsjer waar je overheen loopt. En helaas, van bovenaf valt het niet eens op dat je over een “sneeuwbrug” heen loopt, want je loopt gewoon over wat sneeuw. Omdat die sneeuwbruggen kunnen instorten is het toch gevaarlijk en is het toch zaak om enige voorzichtigheid te betrachten.

Rond het middaguur zien we al het meer Álftavatn liggen, ons volgend basecamp. Het is echter nog een flink stuk lopen en afdalen. Bovendien hebben we nu onze eerste rivercrossing. Hoewel koud, komt het water amper tot je kuiten. We krijgen ook te maken met de eerste regenval van de tocht, maar na enkele druppels is dit al weer klaar.

Na aankomst is de tent snel opgezet en zijn we gaan eten, omdat we nog zouden proosten op IJsland. Bovendien wilde ik een duik nemen in het meer Álftavatn. Nu is een duik een beetje overdreven, want het meer is wel erg groot, maar het is slechts dertig centimeter diep. Overal.

De gids Melody heeft mij en zes andere backpackers begeleidt en voorbereidt op het ijskoude water van het meer. Zij gebruikt hiervoor ademhalingsoefeningen van Wim Hoffman. Vervolgens gaan we, volledig ontspannen, het water in om vier minuten stil te blijven liggen.

Het is wel koud, maar heerlijk relaxt. Na de “duik” ben ik vrij snel weer opgewarmd, en met een kopje soep achter mijn kiezen gaan we weer vroeg slapen.

Ik ga niet meer douchen, want er is slechts één douche. Dat zou niet zo heel erg zijn, maar er staat al urenlang een hele rij wachtenden voor die éne douche.

DAG 5 - OVERNACHTING EMSTRUR

vrijdag 13 augustus

Omdat we steeds op tijd gaan slapen ben ik ook erg vroeg wakker, dit keer om half zes. We beginnen al ervaren te worden in backpacken, en we kunnen rustig ontspannen en wachten op het moment van vertrek.

Dat moment komt tegen tien uur. We krijgen een mooie hike en zien nu ook steeds meer gras verschijnen met hier en daar nog een geiser ertussen. De twee rivercrossings beginnen bijna gewoon te worden, en we zijn hier vrij snel doorheen gelopen. Het is pas twaalf uur als we het lavaveld betreden, en we verwachten eigenlijk dat het vrij snel weer stopt.

Maar dit is een groot lavaveld. Een heel erg groot lavaveld, waar we de volgende 10 kilometer in zullen doorbrengen. En omdat het zo ontzettend groot is, is de wind ook erg sterk aanwezig. We beginnen bijna met weemoed terug te denken aan de tijd aan het strand in Texel, waar we ook veel tegenwind hadden. We lunchen achter een uitstekende rots zodat we een beetje afgeschermd zijn van de wind, en slapen komt er al helemaal niet van.

Het is een middag van bezinning en betoverende vergezichten. Bergen, gletsjers en lavarotsen.

Helaas (?) zijn we rond vier uur in basecamp Emstrur zodat ik nog even kan slapen voor de avond-hike. Dat is namelijk een korte hike naar de canyon Markarfljótsgljúfur. Hoewel ik sommige mensen huppelend zie langskomen aan de rand van de canyon, houd ik toch liever enige afstand. Na gegeten te hebben hiken we terug naar het basecamp.

Omdat Monique graag wilde douchen had ze vijf muntjes gekocht. De verkoper zei: “Na het laatste muntje heb je nog vijf minuten warm water”. Monique begreep dit verkeerd, wierp één muntje in en nam vervolgens een douche met ijskoud water. Toen ik het later ook probeerde gooide ik ook één muntje in en kreeg ook ijskoud water. Pas na uitleg door andere mensen die de douche gebruikten, begreep ik dat je alle vijf muntjes tegelijk moest ingooien. Alleen dan krijg je vijf minuten warm water. Check.

DAG 6 - OVERNACHTING THORSMORK

zaterdag 14 augustus

Het is deze ochtend erg mistig, wat mij niet weerhoud om heerlijk te genieten van de “ochtenzon”. Gelukkig trekt de mist na vertrek al snel op en kunnen we genieten van prachtige vergezichten, canyons, watervallen en de langzaam opkomende plantengroei.

Tegen de tijd dat wij gaan lunchen “lopen” we helemaal achteraan. Maar dat is niet erg want na de lunch hebben we de rest weer snel ingehaald. Langzaam maar zeker komen we steeds meer struiken en boompjes tegen. Echte bomen zijn het nog niet want ze zijn amper vijf meter hoog.

Vlak voor het laatste basecamp Þórsmörk hebben we onze laatste rivercrossing. Dit is een grotere rivier waar het water tot de knieën komt. Het water stroomt ook sneller dus hier moet je goed oppassen. De wandelstokken komen ineens goed van pas!

Na de rivercrossing belanden we ineens in een “bos” van hoge struiken, en na een uurtje lopen zijn we in Þórsmörk. Een warm welkom van de backpackers die er al zijn, en nog net op tijd om een hamburger te kunnen kopen. Het einde van de tocht hebben we bereikt, en een welverdiend biertje gaat er gemakkelijk in.

Onverwacht steekt er een sterke wind op, maar gelukkig kunnen we nu onze tent in alle weersomstandigheden opzetten. Wij zijn al "ervaren" hikers. Na gegeten te hebben trekt Monique zich terug in de tent terwijl ik nog even op een bankje blijf zitten. Hier krijg ik al snel gezelschap van andere backpackers. Het is erg gezellig maar morgen moeten weer vroeg uit de veren, dus ga ik toch op tijd naar bed.

‘S nachts hoor ik iemand roepen dat er Noorderlicht te zien is. Snel kruip ik uit mijn tent, maar het is al weg. Naderhand hoorde ik dat dit ook zeer uitzonderlijk was voor IJsland, en dat het Noorderlicht maar enkele minuten zichtbaar was.

DAG 7 - OVERNACHTING REYKJAVIK

zondag 15 augustus

Ik zit weer vroeg te genieten van mijn koffie, nadat ik “mijn hoekje” in het bascamp een beetje heb opgeruimd. Na ons ontbijt ga ik het pannetje afwassen, waardoor ik de rest van de ontbijt spullen vergeet in te pakken. Ik hoop dat iemand anders hier nu plezier van heeft.

We vertrekken deze ochtend op tijd, want de bus moet een aantal grote rivieren oversteken. Na een grote waterval, waar de groepsfoto is gemaakt, wisselen we van bus. Vervolgens rijden we door richting Reykjavik met een tussenstop bij de Geldingadalir eruptie, want hier willen vier mensen uitstappen. Arie, Tamar, Monique en ik!

Samen lopen we naar het verse lavaveld, waar, sinds 19 maart, al ruim honderdduizend mensen ons zijn voorgegaan. Verreweg de meeste mensen hier zijn vulkaan-toeristen waardoor iedere dag de reddingshelikopter moet uitrukken.

Het is een fantastisch gezicht. Al die verse lava die langzaam oprukt richting de zee. Er is tijdelijk een dam gebouwd om de lava even tegen te houden, maar die zal waarschijnlijk binnenkort overspoelt worden. Na een steile klim van nog eens 300 meter hebben we vanaf enkele kilometers afstand geweldig uitzicht op de vulkaan zelf. Tussen ons en de vulkaan ligt enkel één groot heet lavaveld.

Na een rustige afdaling stappen we weer in de bus en rijden ontspannen naar Reykjavik.

Onze tent is al opgezet door Rianne en Theo omdat ze ons enkele uren later verwacht hadden, en ze hebben zelfs een welkomstbriefje neergelegd. Na het oppeuzelen van ons laatste broodje gaan we weer op tijd naar bed, want morgen moeten we extra vroeg op voor de thuisreis.

DAG 8 - OVERNACHTING THUIS

maandag 16 augustus

Omdat ik dacht dat de bus om half vier vertrok zijn we al voor drie uur opgestaan. Na het opruimen en schoonmaken van de tent staan we klaar om te vertrekken. Het blijkt echter dat de bus pas tegen half vijf vertrekt, dus dat is weer een meevaller.

Een uurtje later komen we in Keflavik aan, waar een enorme rij mensen ons staat op te wachten. Na nog eens een uur zijn we hier doorheen, met als voordeel dat we hierna niet lang meer hoeven te wachten totdat ons vliegtuig vertrekt.

Keflavik-Schiphol-Maaskantje-Helvoirt, na krap zeven uur zijn we weer thuis. Met onze hond die natuurlijk erg blij is om ons weer te zien.

Een heerlijke vakantie met uitdagende hikes en aardige mensen. Zeker voor herhaling vatbaar, maar ik heb wel even mijn rust verdient. En ons huwelijk heeft deze trektocht met glans overleeft!

Camiel